Αγαπητοί Ποιμενάρχες

Κυρίες και Κύριοι

Η συμμετοχή του Δήμου μας στη σημερινή Ημερίδα δεν έχει το χαρακτήρα της τυπικής συμμετοχής σε μια συνδιοργάνωση αλλά της ουσιαστικής συμβολής μας στην σοβαρή απόπειρα ανάδειξης πτυχών, ίσως όχι ευρέως γνωστών, της συμβολής της Εκκλησίας στους αγώνες και τις θυσίες των Κρητικών για την κατάκτηση της Ελευθερίας και τη διασφάλιση υψηλών ιδανικών.

Οι σκέψεις που θα ανταλλάξουμε λοιπόν, στη σημερινή μας συνάντηση, όπως και τα πολλά κι ενδιαφέροντα που θ'' ακούσουμε από τους πανάξιους ομιλητές μας, δεν θα εστιαστούν στον αν η Εκκλησία έλαβε όντως μέρος σε αυτούς τους αγώνες , αυτό το εκλαμβάνουμε ως δεδομένο, εξάλλου αποδεικνύεται και ιστορικά, αλλά στο εύρος, το βάθος και το αντίκρυσμα που είχε αυτή η αποδεδειγμένη συμβολή του Κλήρου στις ψυχές των ανθρώπων των ταραγμένων εκείνης εποχών, όπου τίποτε δεν ήταν αυτονόητο και όλα έπρεπε να κατακτηθούν με θυσίες αίματος.

Η Εκκλησία όπως και η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι από τους πιο ισχυρούς, άμεσους και δυναμικούς θεσμούς στους οποίους βασίζεται και από τους οποίους εξαρτάται, εκπορεύεται και υποστηρίζεται η ολόκληρη η κοινωνική συνοχή. Στο παρελθόν, σε εποχές που το νησί μας τελούσε υπό ξένη κατοχή και η ανάγκη των ανθρώπων για Ελευθερία, Αυτοδιάθεση και επιβίωση εκτονώνονταν σε διαρκείς και αιματηρές επαναστάσεις, η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της, πάνω απ όλους και σε ρήξη συχνά με τις πολιτικές ηγεσίες , ήταν εκείνη που ανέλαβε με τις δυναμικές της παρεμβάσεις, την εσωτερική της οργάνωση, την πίστη και το σεβασμό της στον Ανθρωπο, αφενός να προσφέρει ανακούφιση στο διάχυτο ανθρώπινο πόνο, στοργή, αγάπη , γαλήνη και κουράγιο, να ανταποκριθεί δηλαδή στο θεόπνευστο έργο της, και, αφετέρου, να συμβάλλει στη γενικότερη προσπάθεια για ενδυνάμωση της εθνικής ταυτότητας, της εθνικής συνείδησης και αυτοσυνειδησίας.

Αν λάβει κανείς, ως οφείλει, υπόψη του τις ιστορικές συγκυρίες της εποχής, τις συνθήκες που επικρατούσαν σε εθνικό, πολιτικό και διεθνές επίπεδο, τους συσχετισμούς δυνάμεων, τις επιδιώξεις και τα μέσα που χρησιμοποιούσαν για την επίτευξή τους οι κρατούντες την εξουσία, θα διαπιστώσει πόσο δύσκολο ήταν το έργο που κλήθηκε να επιτελέσει η Εκκλησία τόσο στο πεδίο της εσωτερικής, ψυχικής υποστήριξης του ποιμνίου της όσο και στη διαμόρφωση μιας ενιαίας, πολιτικής διαχείρισης των θεμάτων που ταλάνιζαν το νησί και τη χώρα μας, η οποία ήταν το μεγάλο στοίχημα για τους πολιτικούς εκφραστές κι εκπροσώπους της Ελλάδας εντός κι εκτός των συνόρων της.

Αρκεί κανείς ν'' αναλογιστεί πως μιλάμε για την περίοδο της κατοχής του νησιού μας από τους Οθωμανούς και τα μετέπειτα συγκλονιστικά γεγονότα που σηματοδότησαν την ιστορία μας στις αρχές του 20 αιώνα όπως το Βενιζελικό κίνημα, οι βαλκανικοί Πόλεμοι, η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, η Μικρασιατική καταστροφή κ.α. για να συνειδητοποιήσει το μεταβατικό χαρακτήρα αυτής της περιόδου, τις πολυδιάστατες και ριζικές αλλαγές που επήλθαν στη ζωή ανθρώπων οι οποίοι πολιτισμικά, θρησκευτικά, ιδεολογικά αλλά και δημογραφικά ήταν ετερόκλητοι και, ως εκ τούτου, τις πολλαπλές, αντικειμενικές δυσκολίες που κλήθηκαν να διαχειριστούν οι βασικοί θεσμοί μεταξύ αυτών και η Εκκλησία. Ουδέποτε όμως έλειψαν τα φωτισμένα μυαλά από τους εκκλησιαστικούς κόλπους και εκτός από ονόματα που ορθώς έχει αναδείξει η ίδια η Ιστορία, οι συγγραφείς, ερευνητές και μελετητές της, όπως του Πατριάρχη Ιωακείμ Γ του αρχιμανδρίτη Παρθένιου Περίδη του επισκόπου Ρεθύμνης Διονυσίου Καστρινογιαννάκη, Πέτρας Τίτου Ζωγραφίδη, Κισσάμου Δωρόθεου Κλωνάρη και του Ακρωτηρίου και μετέπειτα Ρεθύμνης Χρύσανθου Τσεπετσάκη, υπάρχουν αναρίθμητα ονόματα μελών απ'' όλες τις τάξεις του κλήρου που αγωνίστηκαν με κόπο, πείσμα, αγάπη για τον συνάνθρωπο και αλτρουϊσμό για τη δικαίωση των αγώνων που δόθηκαν σ'' αυτό το νησί για την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη. Κληρικοί που ενέπνευσαν αυτούς τους αγώνες, πλούτισαν το περιεχόμενό τους με ιδέες, γνώσεις και ευγενή αισθήματα ενώ δεν ήταν λίγοι κι εκείνοι που έλαβαν ενεργά μέρος στις επαναστάσεις και θυσιάστηκαν μαζί με τους αγωνιστές.

Σήμερα, πλέον, ζώντας σε μια ειρηνική μεν περίοδο αλλά με πολλά κοινωνικά προβλήματα, που αναδύονται κάθε φορά και πιο περίπλοκα, ο ρόλος της Εκκλησίας παραμένει ενεργός και ουσιαστικός στη δομή και λειτουργία της κοινωνίας μας. Και σ αυτό, ας μου επιτραπεί να αναφέρω γνωρίζοντας τη σεμνοτυφία και ταπεινότητά του, συμβάλλει τα μέγιστα ο αγαπητός μας Ποιμενάρχης κ. Ευγένιος που από την πρώτη κιόλας ημέρα της ενθρόνισής του, μας εμφύσησε αυτή την αγάπη, την απλότητα, την εγκαρδιότητα, την αμεσότητα και την πίστη ότι είναι συνεχώς δίπλα μας, γεγονός που συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό της εκκλησιαστικής λειτουργίας και την επιστροφή πολλών νέων και όχι μόνον ανθρώπων στην ουσία και το αληθινό νόημα της Εκκλησίας.

Και το επίσημο Κράτος όμως υποστηρίζει τους δεσμούς Εκκλησίας και Πολιτείας, με πρωτόκολλα συνεργασιών όπως το αναμενόμενο που θα υπογραφεί μεταξύ του Υπουργείου Τουρισμού και της Εκκλησίας της Κρήτης με στόχο την προώθηση του θρησκευτικού Τουρισμού.

Θα ήθελα τελειώνοντας να σας καταθέσω την αταλάντευτη πίστη μας ως Τοπική Αυτοδιοίκηση στη συνεργασία μας με την Εκκλησία και στην ενδυνάμωση των κοινών μας προσπαθειών για την πρόοδο του τόπου μας και των ανθρώπων του. Εύχομαι να έχουμε όλοι Δύναμη και Υγεία να υπηρετήσουμε τους ευγενείς ανθρωποκεντρικούς μας σκοπούς και να ευλογηθούμε να ζήσουμε την ευόδωση τους.

Σας ευχαριστώ πολύ.