Ωδείο Ρεθύμνου, 4 Δεκεμβρίου 2013

Κυρίες και Κύριοι , Αγαπητοί φίλοι

χαίρομαι ειλικρινά για την αποψινή μας συνάντηση και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε με τόση ζεστασιά στην πρόσκλησή μας ώστε όλοι μαζί σα μια παρέα φίλων να αποδώσουμε την τιμή που οφείλουμε σ'' έναν Καλλιτέχνη που πάνω απ όλα σεβόμαστε και εκτιμούμε. Το Γεράσιμο Σταματογιαννάκη.

Η εκδήλωση αυτή είναι προϊόν συνεργασίας του Δήμου μας με την Παραδοσιακή Ρεθεμνιώτικη Παρέα η οποία είναι μια ομάδα συμπολιτών μας που στην ουσία αποτελεί ένα πυρήνα προαγωγής της Παράδοσης και του Πολιτισμού μας, επενδύοντας στις αξίες της φιλίας και της συντροφικότητας, που τόσο τις έχουμε ανάγκη στη σημερινή εποχή που χαρακτηρίζεται από χαλάρωση της κοινωνικής συνοχής. Χαιρόμαστε λοιπόν που συνεργαζόμαστε μαζί τους.

Ας έρθουμε όμως στον τιμώμενο μας. Για μένα προσωπικά είναι ο άνθρωπος που μαζί με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες της εποχής του μ΄ έφερε σ΄ επαφή με την κρητική μουσική. Η παιδική μου ηλικία, με την περηφάνια να είμαι Αγιοβασιλιώτης, είναι συνυφασμένη με τη λύρα του Σκορδαλού και του Γεράσιμου και το λαούτο του Μαρκογιαννάκη. Μοιράστηκα με τους συγχωριανούς μου αξέχαστα ακούσματα με αυτούς τους καλλιτέχνες και ειδικά με το Γεράσιμο που ήταν πάντοτε παρών σε κάθε καλή γιορτή, οικογενειακή αλλά και όλου του χωριού.

Παρόμοια όμως με άλλες συγκυρίες πιστεύω ότι νιώθουν πάρα πολλοί κι έτσι αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως η αποψινή εκδήλωση, εκπορεύεται από την ανάγκη όλων μας να τον ευχαριστήσουμε.

Του αξίζει πραγματικά κάθε διάκριση και αναγνώριση για την προσφορά του στη διάδοση της κρητικής μουσικής παράδοσης του Ρεθύμνου και της Κρήτης, για το ήθος, τη σεμνότητα και την αξιοπρέπεια με την οποία υπηρέτησε αυτό το κομμάτι Πολιτισμού που για μας τους Κρητικούς έχει ξεχωριστή αξία αφού αποτελεί μέρος της κουλτούρας και της ιδιοσυγκρασίας μας. Καλλιτέχνης της μεταπολεμικής γενιάς, ο Γεράσιμος Σταματογιαννάκης, στέκεται ακόμη και σήμερα , αγέρωχος και περήφανος, γνήσιος εκφραστής της αυθεντικής κρητικής ψυχής, αυτής που μετουσιώνει τη χαρά και τη λύπη σε μαντινάδα, αυτής που υμνεί την αγάπη με το δοξάρι, αυτής που δεν παύει ν'' αγωνίζεται για το όμορφο και το καλό, που ακόμη κι όταν υποφέρει ξέρει να μοιράζεται και να προσφέρει. Αυτή τη στάση ζωής, που δεν τη μαθαίνει κανείς δάσκαλος και καμιά σχολή, ο Σταματογιαννάκης την υιοθέτησε από νωρίς και τη μεταλαμπάδευσε σε πολλές γενιές στη μακρόχρονη καλλιτεχνική του διαδρομή. Παρότι ευνοήθηκε από τις ίδιες τις συνθήκες αφού μεγάλωσε σ'' ένα περιβάλλον που οι ήχοι της λύρας και η αγάπη για την κρητική μουσική ήταν διάχυτες, καλλιέργησε ο ίδιος το έμφυτο ταλέντο του, αξιοποίησε αυτές τις συνθήκες με τον καλύτερο τρόπο, πίστεψε στις δυνατότητες του και έβαλε τη δική του σφραγίδα στο ύφος και την εξέλιξη της κρητικής μουσικής παράδοσης, κάνοντας σπουδαίες συνεργασίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό με κορυφαίους Κρήτες καλλιτέχνες.

Έτσι, σηματοδότησε με την καλλιτεχνική του παρουσία μια ολόκληρη εποχή. Την εποχή που τα κρητικά γλέντια είχαν μια αυθεντικότητα που σήμερα την αναζητούμε, μια μαγεία που κάπου χάθηκε στους λαβυρίνθους της εμπορευματοποίησης και της υπερβολής, μια απλότητα απαλλαγμένη από κάθε τι περίσσιο, μια γιορτή που μοιράζονταν όλοι με σεβασμό στους καλλιτέχνες οι οποίοι χωρίς μικρόφωνα κι ενισχυτές, με μόνα εργαλεία την όρεξη τους, τη φαντασία, του μεράκι τους και την πηγαία, ανεπιτήδευτη αγάπη τους για την Κρήτη, μπορούσαν να συντηρούν την κάθε εκδήλωση για μερόνυχτα, χωρίς η βιολογική κόπωση να σταθεί ποτέ ικανή να επιβληθεί της ψυχικής δύναμης και της επιθυμίας για ζωή, χαρά που μοιράζεται και αισιοδοξία που διαχέεται ανεμπόδιστα στις καρδιές των ανθρώπων.

Ο Γεράσιμος Σαματογιαννάκης είναι άξιος εκπρόσωπος αυτή της εποχής. Και χαιρόμαστε πραγματικά που αξιωθήκαμε να του απονείμουμε αυτή τη διάκριση, ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά του στην Κρητική μας Παράδοση, γιατί του αξίζει να μοιραστεί με τα παιδιά του, τους φίλους του και τους συμπολίτες του τη χαρά της καθολικής και ειλικρινούς αναγνώρισης του έργου του. Ξέρουμε πως δεν την έχει ανάγκη ούτε και την επιδίωξε ποτέ. Εξάλλου γνώρισε τέτοια αναγνωρισιμότητα, έγινε τόσες φορές αποδέκτης της αγάπης της εκτίμησης και του θαυμασμού των χιλιάδων ανθρώπων που αγκάλιασαν κάθε δημιουργία του και τον ίδιο ως προσωπικότητα, που θεωρώ πως αισθάνεται πλήρης και δικαιωμένος. Για μας όμως αποτέλεσε ηθική υποχρέωση αυτή η μικρή σεμνή τελετή απόδοσης τιμής. Για να θυμόμαστε πως δεν πρέπει να ξεχνάμε να λέμε “ευχαριστώ” σε όσους το αξίζουν.

Ευχαριστούμε λοιπόν το Γεράσιμο Σταματογιαννάκη που κράτησε ζωντανή τη φλόγα της Κρήτης στις καρδιές μας. Που μας έδειξε μαζί με άλλους πρωτομάστορες της γενιάς του τη στόφα του αληθινού Καλλιτέχνη. Που μας έμαθε πως η υψηλή δημιουργία δεν είναι απαραίτητα συνάρτηση των μέσων που διαθέτει κανείς αλλά του εσωτερικού οπλοστάσιου που κουβαλά. Όσο πιο πλούσιο είναι αυτό το οπλοστάσιο άλλο τόσο σπουδαία είναι και η αποτίμηση της δουλειάς του, το μέγεθος της προσφοράς του και η αντανάκλασή του στο χρόνο, τον τόπο και τους ανθρώπους.

Τον ευχαριστούμε για το ωραίο αποτύπωμα που αφήνει στην προσπάθεια διάσωσης διάδοσης και ανάδειξης της αληθινής, γνήσιας κρητικής μουσικής και των συμβολισμών της. Ευχαριστώ και όλους εσάς για τη βοήθεια σας και την παρουσία σας απόψε και τη στήριξη σας στην Παράδοση και τον Πολιτισμό μας. Αυτά τα δύο στοιχεία, μαζί με την πίστη μας, είναι που χρειαζόμαστε για να έχουμε προοπτική στο μέλλον. Ειδικά σήμερα, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, έχουμε πλέον όλοι αντιληφθεί πως όποιος λαός δεν στηρίζεται στην Παράδοση και τον Πολιτισμό του δεν έχει μελλοντική προοπτική.

Εύχομαι στον αγαπητό φίλο μας Γεράσιμο Σταματογιαννάκη να συνεχίσει με υγεία και δύναμη να πλουτίζει την ιστορία και εξέλιξη της κρητικής μουσικής με την αστείρευτη δημιουργικότητα του. Τον καλώ τώρα να έρθει κοντά μας για να παραλάβει μια μικρή υπόμνηση της βαθιάς μας εκτίμησης και του σεβασμού μας στο έργο του.