ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ: «Διαδίκτυο, Κίνδυνοι και Πλεονεκτήματα»

 

                                                                      1 Απριλίου 2011, Ωδείο Ρεθύμνης

 Κυρίες και Κύριοι

Αγαπητοί Φίλοι

 H αποψινή εκδήλωση, που διοργανώνεται  από το δραστήριο Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών του Νομού μας έχει ένα πολυδιάστατο χαρακτήρα :

 Αποτίει φόρο τιμής στους πεσόντες Εφέδρους Αξιωματικούς ,

Απονέμει τιμητική διάκριση σε δυο σημαντικές προσωπικότητες και 

επιχειρεί να γεφυρώσει το Παρελθόν με το Παρόν και το Μέλλον, το ιστορικό Χθες με το ψηφιακά εξελιγμένο Σήμερα.

 

Ευχαριστώ λοιπόν θερμά τους διοργανωτές για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να συμμετάσχω ως ομιλητής σε αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση η οποία  με τον επίκαιρο προβληματισμό που εγείρει,  μας  προσφέρει τη δυνατότητα μιας γόνιμης συνδιαλλαγής πάνω σ’ ένα θέμα που πρωτίστως αγγίζει τα παιδιά και τους νέους μας: Το Διαδίκτυο, οι κίνδυνοι που απορρέουν από τη καταχρηστική χρήση του αλλά και  τα οφέλη που κομίζει σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης ζωής και δράσης.

 

Είναι γεγονός πως σε κάθε τεχνολογικό επίτευγμα συνυπάρχει η ωφέλιμη και χρηστική του πλευρά με την αποκρουστική  κι επικίνδυνη.  Και οι δύο αυτές πλευρές είναι οικείες σε όλους μας.

 

Πολύ περισσότερο στους αποψινούς τιμώμενους το Διευθυντή της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της χώρας μας κ. Μανόλη Σφακιανάκη και τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Ν. Μαρκάκη. Κρητικοί και οι δύο, με γνώσεις και πνευματική καλλιέργεια, πολύχρονη επαγγελματική εμπειρία και υψηλές ψυχικές αντοχές έχουν διακριθεί για τη δράση τους  που επικεντρώνεται στην προστασία της ασφάλειας και των δικαιωμάτων του πολίτη.  Δυο σύγχρονοι σταυροφόροι που αναμετρώνται με τον αντίπαλο είτε μέσα από τις δαιδαλώδεις διαδρομές ενός ηλεκτρονικού δικτύου παγκόσμιας εμβέλειας είτε  μέσα σε μονίμως φορτισμένες αίθουσες δικαστηρίων και ακροάσεων.

Στην απόπειρά μου να ενημερωθώ επαρκώς και να συλλέξω  αξιόπιστα στοιχεία που θα διαφωτίσουν την αποψινή μας συζήτηση  για το Διαδίκτυο, αιφνιδιάστηκα αρκετές φορές, γεγονός που με προβλημάτισε σχετικά με το πόσο ενημερωμένοι είμαστε τελικά εμείς οι ενήλικες ή πόσα νομίζουμε ότι ξέρουμε γι’ αυτό τον νέο ψηφιακό κόσμο με τις άπειρες δυνατότητες και τον απροσδιόριστο όγκο πληροφοριών που μπορεί να παράξει, να διακινήσει και να προσφέρει άκοπα στον οποιοδήποτε πατήσει ένα πλήκτρο.

 

Θεωρώντας πως η πλειοψηφία των σημερινών ενηλίκων γνωρίζει έστω στοιχειωδώς να σερφάρει στο Διαδίκτυο, για να χρησιμοποιήσω και την αργκώ της νεολαίας μας, παρ’ όλα αυτά είμαι βέβαιος πως όλοι διατηρούμε επιφυλάξεις για το αν θα μπορούμε να υποστηρίξουμε, χωρίς να διατρέξουμε τον κίνδυνο της  γελοιοποίησης, μια κουβέντα με τα παιδιά μας σε θέματα πλοήγησης στο Ιντερνετ!

 

 Θα ήθελα να σας ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι δεν έχω καμία πρόθεση να δαιμονοποιήσω το Διαδίκτυο. Και θεωρώ πως είναι λάθος τακτική για όποιον την υιοθετεί. Θα ήταν σα να  ισχυριζόμαστε για παράδειγμα πως θα ήταν καλύτερα για την ανθρωπότητα να μη διατύπωνε ποτέ ο  Αίνσταϊν τη θεωρία του μια και αυτή χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή πυρηνικών όπλων παραγνωρίζοντας την ασύλληπτη προσφορά του στην επιστήμη και την ανθρώπινη ζωή. Θα πρέπει νομίζω όλοι να προσεγγίσουμε το θέμα του Διαδικτύου μέσα από μια ρεαλιστική ματιά που καθιστά εξ αρχής σαφές ότι ο τρόπος χρήσης του διαδικτύου είναι αυτός που καθορίζει τις συνέπειες δηλαδή  τα οφέλη όσο και τους κινδύνους που μπορεί να προσφέρει ή να προκαλέσει. 

 

Όταν αναφερόμαστε στην ασφαλή χρήση  δεν εννοούμε μονάχα την εγκατάσταση ειδικών  προγραμμάτων ή την τοποθέτηση φίλτρου προστασίας στον Υπολογιστή που «κόβει» κάθε παράνομο υλικό (πορνογραφικό κλπ) ή  την τοποθέτηση «τοίχων  προστασίας» στους Η/Υ  και την χρήση λογισμικού antivirus. Αλλά κυρίως την υπεύθυνη χρήση που είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων: ψυχολογικών, κοινωνικών αλλά και της τεχνολογικής γνώσης και επάρκειας εκ μέρους του χρήστη.

 

Αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση ακόμη και στους πιο παραδοσιακούς και επιφυλακτικούς, ότι ζούμε στην εποχή της τεχνολογική επανάστασης. Κάθε μας δράση συναρτάται με τις νέες τεχνολογίες οι οποίες έχουν εισβάλλει δυναμικά στην ιατρική, την εκπαίδευση, όλες τις Επιστήμες, την επικοινωνία, τις μεταφορές , την κοινωνική μας  δικτύωση, την ίδια μας τη συμπεριφορά. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα  της τεχνολογίας ειδικά σε κοινωνικό επίπεδο είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας.

 

Το ίντερνετ ,  η χρήση του και η πρόσβαση σε αυτό είναι πλέον διαδεδομένη κι εύκολη  σε κάθε σπίτι, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε φιλική συντροφιά, στις βιβλιοθήκες, στα σχολεία σε καφετέριες, σε  κινητά τηλέφωνα, παντού.

 

Λόγω της φύσης του το Διαδίκτυο είναι περισσότερο ελκυστικό στους νέους και τα παιδιά. Ακριβώς λόγω της κυρίαρχης χρήσης του από τις ευαίσθητες και δύσκολες αυτές ηλικιακές ομάδες θα μου επιτρέψετε να επιμείνω περισσότερο στα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά μας αλλά και τους κινδύνους που καραδοκούν γι’ αυτά κάθε φορά που ταξιδεύουν στις ιστοσελίδες του διαδικτύου.

 

Θα προτιμούσα να ξεκινήσω την αναφορά μου από τους κινδύνους και στη συνέχεια ν΄ αναφερθώ στα οφέλη μια και προτιμώ πάντα να ολοκληρώνω μια σκέψη με αισιόδοξη προοπτική και την διαβεβαίωση ότι οι άνθρωποι μπορούμε ακόμη ν’ αποφασίζουμε για την ποιότητα της ζωής μας.

 

Δε σας κρύβω πως μελετώντας το θέμα του διαδικτύου – που αλλού; - στο ίδιο το Διαδίκτυο ανατρίχιασα διαβάζοντας ειδήσεις του τύπου: «Τεράστιο δίκτυο παιδοφιλίας με έδρα το Αμστερνταμ που έχει μέλη σε 30 χώρες εξάρθρωσε η ευρωπαϊκή αστυνομία Europol, συλλαμβάνοντας 184 υπόπτους μεταξύ των οποίων δάσκαλοι  και αστυνομικοί -  70.000 τα μέλη στην κρυπτογραφημένη ιστοσελίδα - τα θύματα ηλικίας από 7 έως 14 ετών / Μεταξύ των συλληφθέντων Ισπανός εργαζόμενος σε παιδική κατασκήνωση που είχε κακοποιήσει πάνω από 100 παιδιά σε 5 χρόνια».

 

Δυστυχώς ο κατάλογος των εγκλημάτων που διαπράττονται μέσω Διαδικτύου είναι μακρύς και έχει αποδειχθεί πως είναι ανάλογος της ταχύτητας εξάπλωσης του Διαδικτύου :

 

Ø            Στη χώρα μας το πιο συνηθισμένο ηλεκτρονικό αδίκημα είναι η διακίνηση και εμπορία υλικού παιδικής πορνογραφίας (τα θύματα είναι ηλικίας από 8 μηνών και πάνω έως 4 ετών ενώ η ηλικία των διακινητών είναι συνήθως από 15 έως 72 ετών).

Ø            Αυτοκτονίες μέσω  Διαδικτύου: Ο κ. Σφακιανάκης σε δηλώσεις του αποκάλυψε πως ο ίδιος και η ομάδα του απέτρεψαν 11 επίδοξους αυτόχειρες στη χώρα μας!

 

Ø            Φόνοι: Νεαροί δράστες που αναγγέλλουν μέσω διαδικτύου την πρόθεση τους να κάνουν φόνο και στη συνέχεια διαπράττουν το έγκλημα,

 

Ø            Το Cyber bulling, δηλαδή οι απειλές και η  λεκτική βία, ο εκφοβισμός,  η παρενόχληση μέσα από  προσβολές και χυδαιότητες από μεμονωμένα άτομα ή ομάδες  που ασκούνται σε παιδιά κι εφήβους  μέσω των site κοινωνικής δικτύωσης όπως είναι το Facebook κλπ, με στόχο να τα εξευτελίσουν, ν΄ ασκήσουν πάνω τους εξουσία ή απλώς να ψυχαγωγηθούν. Μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις  που τα παιδιά δε γνωρίζουν καν ότι πρωταγωνιστούν σε βιντεάκια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο – φαινόμενο που παρουσιάζει έξαρση κυρίως στα σχολεία- ενώ έχουν δημιουργηθεί μέχρι και ομάδες που προσηλυτίζουν τα παιδιά, εκμεταλλεύονται τα συμπλέγματα τους και τα ωθούν σε ανεπίστροφες συμπεριφορές.

 

Ø            Απάτες με πιστωτικές κάρτες, τραπεζικούς λογαριασμούς κλπ. Μέχρι προσφάτως έφταναν στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Δήμου μας ειδοποιήσεις δήθεν από γνωστή  Τράπεζα  με τις οποίες ζητούνταν το ΑΦΜ του Δήμου, η διεύθυνση και άλλα στοιχεία διότι όπως μας προειδοποιούσε το μήνυμα ο λογαριασμός του Δήμου κινδύνευε να ακυρωθεί!  

Ø            Το phishing  δηλαδή η υφαρπαγή προσωπικών δεδομένων των χρηστών και η χρήση τους από τους ηλεκτρονικούς «κλέφτες» σε παράνομες δραστηριότητες στο διαδίκτυο. Σίγουρα οι περισσότεροι από μας έχουμε λάβει «εμπιστευτικά» μηνύματα ότι κερδίσαμε ένα αστρονομικό ποσό από κλήρωση του ηλεκτρονικού μας λογαριασμού μας, ή από ένα ξεχασμένο λογαριασμό που ανακάλυψε κάποιος «φιλάνθρωπος» και επιθυμεί να τα μοιραστεί μαζί μας ή την προώθηση ενός μηνύματος για να έχουμε 100 χρόνια καλής τύχης!

Ø           Το Hacking, η εισβολή δηλαδή χρηστών, χωρίς να έχουν το δικαίωμα, σε ευαίσθητα δεδομένα ακόμη και σε απόρρητα αρχεία κρατικών υπηρεσιών είτε για προσωπική ικανοποίηση ή περιέργεια οπότε μιλάμε για χάκερς είτε για οικονομικό όφελος οπότε αναφερόμαστε στους «κράκερς».

Ø            Οι υπολογιστές «ζόμπι»,

είναι μόνο μερικοί   από τους  πιο αντιπροσωπευτικούς  και ισχυρούς κινδύνους που ελοχεύουν κατά την πλοηγησή μας στο Διαδίκτυο. Λιγότερο σοβαροί, από άποψη επιπτώσεων στη ζωή μας και κυρίως τη ζωή των παιδιών και την ασφάλειά τους, είναι ο κίνδυνος εκθεσής τους σε ιστοσελίδες με ανάρμοστο περιεχόμενο (πορνογραφία, εχθρότητα, βία κλπ),  σε ιούς  που καταστρέφουν το Πρόγραμμα του Η/Υ, σε χάκερς, σε οn line  απάτες, η παροχή εκ μέρους τους  προσωπικών πληροφοριών χωρίς ενδοιασμούς, ή ακόμη χειρότερα, η εν αγνοία τους συμμετοχή τους  σε ηλεκτρονικά εγκλήματα μια και τα παιδιά δε γνωρίζουν νομικά, ηθικά ή δεοντολογικά ζητήματα.

Όπως συμβαίνει σε κάθε προβληματική κατάσταση, τα σημάδια που την επιβεβαιώνουν είναι  συνήθως ορατά ασχέτως αν δεν γίνονται πάντοτε αντιληπτά: 

Αν λοιπόν δούμε τα παιδιά μας:

1.          Να περνούν μεγάλο χρονικό διάστημα μπροστά από τον Η/Υ 

2.          Να ελαχιστοποιούν το παράθυρο οθόνης κάθε φορά που πλησιάζουμε

3.          Να κάνουν υπερβολική χρήση του chat (τσατ) ή άλλης τεχνολογίας όπως ν’ αντιγράφουν δισκέτες, CD ‘s DVD ‘s κλπ.

Χρήσιμο θα είναι να μιλήσουμε μαζί τους, να τα βοηθήσουμε να μας εμπιστευτούν, να ακούσουμε με προσοχή τι λένε  για τις on line  εμπειρίες τους και να προσπαθήσουμε να εξοικειωθούμε  με την τεχνολογία ώστε να μπορούμε να κάνουμε διάλογο μαζί τους αλλά και να παρακολουθούμε τις ιστοσελίδες που επισκέπτονται.

 

 Ο εθισμός στο ίντερνετ, που αποτελεί μια σύγχρονη ασθένεια και η αντιμετώπισή της χρήζει την παρέμβαση ειδικού, είναι έκδηλος ειδικά στα νέα παιδιά και μπορεί να τα οδηγήσει σε αντικοινωνική συμπεριφορά,  παραμέληση ή και εγκατάλειψη του σχολείου,  της εμφάνισης τους, της διατροφής τους  και της προσωπικής υγιεινής του αλλά και σε Ψυχολογικά προβλήματα με απρόβλεπτες και, ποτέ θετικές, συνέπειες.

 

Οι ειδικοί, προτείνουν μερικά απλά και χρήσιμα βήματα που θα πρέπει να υιοθετούνται κατ’ αρχάς από τον χρήστη του διαδικτύου, ειδικά αν αυτός είναι ανήλικος, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι.  Καθοριστικής σημασίας παράγοντας είναι η  σχέση  των γονιών με τα παιδιά  αφού έχει αποδειχθεί πως  το οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζει καταλυτικά τον τρόπο που σκέφτονται και λειτουργούν τα παιδιά μας.

 

Αποτελεσματικές μέθοδοι προστασίας θεωρούνται: μια κοινή συμφωνία δηλαδή ένας «οικογενειακός κώδικας συμπεριφοράς» σχετικά με το χρόνο χρήσης του Ιντερνετ, η τοποθέτηση του Η/Υ σε κοινόχρηστο χώρο όπου υπάρχει πρόσβαση και δυνατότητα παρακολούθησης και ποτέ στο εφηβικό δωμάτιο, η συνεχής, διακριτική παρουσία των γονιών στο σπίτι όσο τα παιδιά σερφάρουν, η  ενημέρωση των παιδιών από τους γονείς ή τους εκπαιδευτικούς για τους ηθικούς κανόνες που διέπουν την ηλεκτρονική επικοινωνία με τους άλλους και η ενημέρωση τους για τους υφιστάμενους κινδύνους.

 

Σημασία έχει, εφόσον διαπιστωθεί ότι υπάρχει κίνδυνος,  όχι η απαγόρευση πρόσβασης στα παιδιά στο διαδίκτυο αλλά η κατάλληλη κι επαρκή τους ενημέρωση, η διατήρηση της καλής  σχέσης  κι εμπιστοσύνης με το γονιό και η παροχή βοήθειας από ειδικό ψυχολόγο εάν τα συμπτώματα στην ψυχολογία του παιδιού είναι ανησυχητικά δηλαδή εάν είναι αγχωμένο, φοβισμένο και αποσυρμένο.

 

Βέβαια, επικίνδυνες προκλήσεις στο Διαδίκτυο δεν συναντούν μόνο τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες.

 

Η πορνογραφία, η συμβολή σε διαδικτυακά οργανωμένους θανάτους είτε αυτοί αφορούν σε φόνο είτε σε αυτοκτονία, η παραβίαση προσωπικών δικαιωμάτων, η ψευδοπροσωπεία, η προσφορά παράνομων προϊόντων, η εξαπάτηση, η προσβολή ανθρώπινης προσωπικότητας και όλα όσα προαναφέραμε, δυνητικά μετρούν θύματα απ’ όλες τις ηλικιακές κατηγορίες.

 

Μέχρι τώρα, η αναφορά μας εστιάστηκε σε βασικούς κινδύνους που διατρέχουν κυρίως οι ανήλικοι κατά την πλοήγησή τους στο Διαδίκτυο  ενώ αναφέρθηκαν και κάποιοι βασικά μέτρα προστασίας από αυτούς τους κινδύνους τα οποία προτείνουν οι ειδικοί.

Αν επιχειρήσουμε να μελετήσουμε τα οφέλη και τους κινδύνους που απορρέουν από το Διαδίκτυο υπό το πρίσμα μιας «ενήλικης» προσέγγισης θα συμφωνήσουμε όλοι πως  η χρήση του Διαδικτύου εγείρει ηθικά και νομικά ζητήματα.  

 

Είναι τελικά το Διαδίκτυο χώρος ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και ιδεών; Οι υποστηρικτές της άποψης αυτής βασίζονται στο γεγονός πως το Διαδίκτυο δεν υπόκειται στον έλεγχο κρατικής ή άλλης υπηρεσίας αφού δεν ελέγχει κανείς το περιεχόμενο του προτού δημοσιευθεί και η  Δίωξη παρεμβαίνει μόνο αν κάποιο περιεχόμενο κριθεί  παράνομο.

 

Στον αντίποδα αυτής της άποψης διατυπώνεται η απορία για το κατά πόσο ελεύθερη είναι η διαχείριση και η διακίνηση των πληροφοριών όταν ένα ολιγοπώλιο μικρού αριθμού ισχυρών εταιρειών ελέγχουν τη διακίνηση των προϊόντων ενώ παράλληλα είναι προφανής στους χρήστες  η ιεράρχηση  του περιεχομένου από τις μηχανές αναζήτησης με βάση την επισκεψιμότητα των ιστότοπων. Μάλλον τίθεται λοιπόν θέμα αντικειμενικότητας στην παροχή πληροφοριών και ελευθερίας στη διακίνηση τους

 

Στη χώρα μας η Νομοθεσία έγινε αυστηρότερη τα τελευταία  χρόνια και με το Ν. 3727/2008 παρ. 2 αρθ.  3 αποτελεί πλέον κακούργημα η «κατ’ επάγγελμα ή κατά συνήθεια παραγωγή, διανομή, δημοσίευση, μεταφορά, εισαγωγή  ή εξαγωγή στην Επικράτεια, πώληση, αγορά ή κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας». Οι προαναφερόμενες πράξεις τιμωρούνται με κάθειρξη μέχρι 10 ετών και χρηματική ποινή 50 έως 100 χιλιάδων ευρώ.   Σε περίπτωση που «η παραγωγή υλικού παιδικής πορνογραφίας είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη του παθόντος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή εκατό χιλιάδων έως πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ αν δε αυτή είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη.» 

 

Επίσης, με το Νόμο 3625/2007 προβλέπεται η δημοσιοποίηση, κατόπιν εισαγγελικής εντολής,  των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των εγκληματιών που εμπλέκονται σε εγκλήματα που αφορούν ανηλίκους.

 

Σχετικά με την άρση του απορρήτου, θέμα που είχε θέσει σε συνεδρίαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου ο κ. Σφακιανάκης  υποστηρίζοντας πως το νομοθετικό πλαίσιο ήταν ανεπαρκές σχετικά με τη διακίνηση της παιδικής πορνογραφίας αλλά και περιστατικών εκφοβισμού.

 

Σημειώνομε ότι με το Νόμο 2225/94 απαιτείται εισαγγελική διάταξη η οποία επικυρώνεται από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών και υποχρεώνει τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών Ιντερνετ να παρέχουν στις Διωκτικές Αρχές  πληροφορίες σχετικά με τους χρήστες. Αυτή η διαδικασία ωστόσο είναι χρονοβόρα και απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και πολλών ωρών δουλειά, όταν ο παράγοντας χρόνος στις περιπτώσεις που εξετάζονται έχει μεγάλη σημασία ακόμη και για την ίδια τη ζωή του θύματος. Δικαίως λοιπόν ο Διευθυντής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μιλά για εγγενείς αδυναμίες στις ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις τόσο στη  χώρα μας όσο και το εξωτερικό. «Αυτό συμβαίνει», όπως ο ίδιος εξηγεί  « επειδή το ηλεκτρονικό έγκλημα αποτελεί εγκληματική δραστηριότητα πολύ εξειδικευμένη και ανεπτυγμένη τεχνολογικά με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η οριοθέτηση των πράξεων που θα πρέπει να διώκονται ποινικά. Επιπλέον οι Νομοθέτες είναι αναγκασμένοι να ενημερώνονται συνεχώς για τις εξελίξεις στον τομέα της τεχνολογίας των υπολογιστών προκειμένου να εξοικειωθούν  με τον τρόπο που αυτά  διαπράττονται για  να καθορίσουν και  την τιμωρία τους.»

 

Τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε  στη Μ. Βρετανία η Επιτροπή Πρόβλεψης και Πρόληψης Εγκλήματος είναι ανησυχητικά: Μέχρι το 2020 η τεχνογνωσία των κακοποιών θα τους επιτρέπει να γνωρίζουν  τη λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας των τραπεζικών κωδικών και θα είναι σε θέση να ξεπερνούν κάθε ηλεκτρονικό εμπόδιο.

 

Φανταστείτε λοιπόν τι θα συμβεί εάν διακυβευθεί η ασφάλεια στη διακίνηση εμπιστευτικών λογαριασμών, προσωπικών δεδομένων κτλ. Πόσο θα επηρεαστεί η δουλειά μας και η ζωή μας εάν δεν μπορούμε πλέον να εξυπηρετούμαστε μέσω του Διαδικτύου!     

 

 Γεγονός πάντως είναι πως η φιλολογία που έχει αναπτυχθεί σχετικά με το Διαδίκτυο είναι ανεξάντλητη. Όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλη κοινωνική και οικονομική τομή, κάθε σημαντική ανακάλυψη, κάθε μέσο που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του ανθρώπου.

 

Ο σκεπτικισμός για τη χρησιμότητα του, το αντιστάθμισμα των ωφελειών με τους κινδύνους, οι αντιφάσεις, η σύγχιση, η υποκειμενικότητα των απόψεων συνυπάρχουν κι εναλλάσσονται με την  αντικειμενική προσέγγιση των παραμέτρων του Διαδικτύου συντηρώντας ένα διαρκή διάλογο που μάλλον καταλήγει σε κοινό συμπέρασμα.: Δε μπορούμε πλέον να ζήσουμε χωρίς το Διαδίκτυο.

 

Τα δεδομένα και οι συνθήκες της εποχής μας το επιβάλλουν.  Ανεξάρτητα πάντως από το αν πρόκειται για επιβεβλημένη ανάγκη ή για προσωπική επιλογή ουδείς θεωρώ μπορεί ν’ αμφισβητήσει την αποφασιστικά ωφέλιμη επίδραση του στην ανάπτυξη επιστημών που βελτιώνουν το επίπεδο της ανθρώπινης ζωής όπως είναι:

  • η τηλεϊατρική,
  • η κατάργηση των γεωπολιτικών συνόρων και κάθε είδους  φραγμών στη διάδοση της γνώσης σε όλο τον πλανήτη,
  • η ελευθερία διακίνησης ιδεών, πληροφοριών, απόψεων στον κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από την ηλικία του, την οικονομική του κατάσταση, την κοινωνική του θέση, την κατάσταση της υγείας του (π.χ. ΑΜΕΑ),
  • η γένεση ενός χώρου ελεύθερης έκφρασης και συμμετοχής στην παραγόμενη – προσφερόμενη  γνώση,
  • η δυνατότητα  πολύπλευρης και χωρίς χρονικές καθυστερήσεις ενημέρωση,
  • η ψυχαγωγία  και
  • η ικανότητα επικοινωνίας των ανθρώπων μεταξύ τους είναι μερικά από τα αυτονόητα πλέον οφέλη που μας προσφέρει το Διαδίκτυο.

 

Αν σκεφτούμε πιο αναλυτικά τη συχνότητα με την οποία ανατρέχουμε για βοήθεια στο διαδίκτυο είτε βρισκόμαστε στον  εργασιακό μας χώρο, είτε στο σχολικό ή οικογενειακό μας περιβάλλον θα συνειδητοποιήσουμε ότι, ίσως, δεν περνά ούτε μια μέρα από τη ζωή μας χωρίς να το χρησιμοποιήσουμε.

 

Οι μαθητές μπορούν εύκολα να διεξάγουν έρευνα για τις σχολικές εργασίες τους, να ψυχαγωγηθούν, να εκτονωθούν, το ίδιο και οι ενήλικες όπου κατά γενική ομολογία στην πλειοψηφία  τους χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο ως πολύτιμο εργαλείο στην επαγγελματική τους δραστηριότητα.

 

Η επαφή με άλλους πολιτισμούς και κουλτούρες διαφορετικών λαών, η επιμόρφωση σε γενικού και ειδικού ενδιαφέροντος θέματα, η επικοινωνία φίλων, γονιών με τα παιδιά τους που σπουδάζουν ή βρίσκονται μακρυά τους , η εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος σε εμπορικές και προσωπικές συναλλαγές είναι συνθήκες που κανείς πια δεν επιθυμεί να βγάλει από τη ζωή του. Όσο κι αν επιχειρήσουμε να ζυγίσουμε τα οφέλη και τους κινδύνους θα σταθεί αδύνατο να ξεκαθαρίσουμε με ασφάλεια, αντικειμενικότητα και ρεαλισμό την κλίση της ζυγαριάς.

 

Εξάλλου, όπως προανέφερα δεν είναι το μέσο που δημιουργεί τους κινδύνους αλλά η χρήση του.

Άλλωστε σε κάθε ασθένεια ή τουλάχιστον στις περισσότερες, υπάρχουν αντίδοτα. Στη σύγχρονη ασθένεια της καταχρηστικής ή παράνομης χρήσης του Διαδικτύου υπάρχουν επίσης τα αντίστοιχα, με ισχυρότερο την συναισθηματική ωριμότητα του χρήστη, την υπευθυνότητα του και το σεβασμό του τόσο στους όρους χρήσης του Διαδικτύου όσο και στους υπόλοιπους χρήστες.

 

Δε φταίει, για παράδειγμα, το facebook που, από μέσο κοινωνικοποίησης και μια «μεγάλη παρέα» όπως διατείνονται οι δημιουργοί του ότι είναι, μετατράπηκε σε νυφοπάζαρο και σύγχρονη προξενήτρα!

Η ιδιαίτερη αυτή αναφορά μου στο συγκεκριμένο ιστότοπο κοινωνικής διαδικτύωσης έχει να κάνει αφ ενός  με το γεγονός ότι είναι ο πλέον διαδεδομένος και δημοφιλής στους νέους μας και αφετέρου διότι είναι ενδεικτικός του βαθμού επίδρασης της τεχνολογίας στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και του τρόπου που αυτές δομούνται πλέον σήμερα. Αυτός ο τρόπος, ο σύγχρονος, ο φαινομενικά απλός αλλά στην ουσία  του περίπλοκος, αντανακλάται στις διαδικτυακές φιλίες και σχέσεις που είναι μάλλον απρόσωπες και συχνά πλασματικές.

 

Αντιστρέφοντας την προδιαγραφόμενη διαδρομή της σκέψης, μήπως τελικά το Διαδίκτυο, εκτός από ένα διάπλατο παράθυρο στον κόσμο απ’ όπου η θέα ίσως να μην είναι πάντα όμορφη αλλά είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα, είναι και ο καθρέφτης των σκέψεων μας, των αισθημάτων μας, του χαρακτήρα μας;

 

Αγαπητοί φίλοι

Μοιραζόμαστε κοινούς προβληματισμούς σχετικά με το Διαδίκτυο είτε έχουμε επαρκή τεχνογνωσία είτε όχι.

 

Σίγουρα η ανησυχία μας διογκώνεται με όσα κατά καιρούς λέγονται και γράφονται και αφορούν τα ειδεχθή συχνά εγκλήματα  που διαπράττονται στον κυβερνοχώρο. Είτε αυτά αφορούν στην παιδική πορνογραφία είτε σε άλλα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος λαών και ανθρώπων

 

Αν ωστόσο  μπορούσαμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην ασφάλεια της άγνοιας και το ρίσκο της ελεύθερης και γρήγορης πρόσβασης στη γνώση θα διαλέγαμε το 2ο χωρίς πολλή σκέψη.

Εγκλήματα και παρανομίες γίνονταν και θα συνεχίσουν να γίνονται δυστυχώς.

 

Με το διαδίκτυο μπορεί  να εμφανίστηκαν νέες δυνατότητες στη διεξαγωγή τους την ίδια στιγμή όμως πολλαπλασιάστηκαν και τα μέσα εντοπισμού του εγκληματία και  παρανόμου.

 

Οι δύο αντικρουόμενες πλευρές που συνυπάρχουν πάντα στα επιτεύγματα που λέγαμε και στην αρχή της κουβέντας μας.

Δε θα ήθελα να καταχραστώ άλλο την υπομονή σας.

 

Επιτρέψτε μου να πω μονάχα δυο λόγια για τους τιμώμενους της αποψινής εκδήλωσης: ο Αστυνομικός Διευθυντής και Προϊστάμενος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κ, Σφακιανάκης  Μανόλης και ο κ. Εισαγγελέας Ηρακλείου κ. Μαρκάκης Νίκος  είναι δύο άνθρωποι που βιώνουν εκ των έσω όσα σε θεωρητικό επίπεδο εμείς συζητάμε.

 

Εκείνο που ήθελα ιδιαιτέρως να επισημάνω είναι η μεγάλη και θαυμαστή προσπάθεια και ο αγώνας που καταβάλλουν νυχθημερόν  για να  διαχειριστούν τον όγκο των περιπτώσεων και  τη σοβαρότητα τους. Είναι προφανές πως, το αποτέλεσμα της δουλειάς τους,  το οποίο ας μην ξεχνάμε ότι αφορά ανθρώπινες ζωές, είναι προϊόν ενός επιτυχούς συνδυασμού της προηγμένης τεχνολογίας με την προσωπική, επίμονη και επίπονη προσπάθεια που δεν γνωρίζει  χρονικές  ή ψυχικές εκπτώσεις και όρια.

 

 Τελειώνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ τον Πρόεδρο κύριο Στέλιο  Κιαγιαδάκη και  όλα τα Μέλη του Συνδέσμου για τις ωραίες πρωτοβουλίες τους.

 

Σας ευχαριστώ κι εσάς που μου διαθέσατε την προσοχή και το ενδιαφέρον σας στις σκέψεις που μοιράστηκα μαζί σας.

Να είστε όλοι καλά.

Σας ευχαριστώ.  

29 Μαρτίου 2024
 (1353)
 (1349)
 (1351)
 (1352)
 (1347)
 (1346)
 (1121)
 (1329)
 (1339)
 (1281)
 (1342)
 (1348)
 (1345)
 (1344)
 (1343)
 (1335)
 (1337)
Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι (481)
 (1341)
 (1330)
 (1333)
city maps (1041)
 (1328)